Bir Gönüllüden Mesaj
2010…Türkiye Eğitim Gönülleri Vakfı’na gönüllü olma için internetten başvuru. Ardından vakıf tanıtımı, töyme(şimdi ise adı iletişim) , ilgilendiğiniz etkinliklere yönelik eğitimler… Hislerim biraz karışık, ne yapabilirim, ne kadar becerebilirim bilemiyordum, yine de devam ettim.
Ülkemiz için iyi bir şeyler olsun istiyorsak önce çocuklardan başlamamız gerektiğini biliyordum. Bir çocuğa bile faydam olsa rahat edecekti vicdanım.
Abla olarak çıktım çocukların karşısına. Çocuklar için kendimde olan ne varsa vermek,onlar da neleri değiştirebiliyorum görmek ve bilmediklerimi de onlar sayesinde öğrenmek istiyordum.İyi,vicdanı olan çocuklar olmalarına yardım etmeliydim.
Her hafta, en az 2 saat süresince ( 4-6 saat olduğu seneler de oldu tabi ) Tegv’de vakit geçiriyordum. Vakıftan ayrıldığım anda sosyal sorumluluğumu gerçekleştirmenin mutluluğu tüm hücrelerime kadar hissediyordum. Çocukların ufacık şeylerden ne kadar mutlu olduklarını görüyor, gördükçe bizlere büyük büyük gelen dertlerimizin bir incir kabuğunu bile doldurmayacak şeylerden ibaret olduğunu anlıyordum. Onların o gülen gözlerinin içine bakarken fark ettikçe, ve ya o minicik dünyalarındaki ufak bir farkındalığın dahi bizim dünyamızda kocaman bir mutluluğa eşdeğer olduğunu anlıyor, anladıkça gerçekten değiştiğimi de yavaş yavaş fark ediyordum. Evet, bir çocuk değişir Türkiye değişir, bir çocuk değişir ”ben değişirim.”
Haydi siz de gönüllüsü olmaktan gurur duyduğum, Türkiye’nin aydınlık yüzü olan Tegv’e gelin, destek olun.
